Avant-première
-
11 septembre 2021 Biarritz • Festival Le Temps d'Aimer
Première
-
28-29 septembre 2021 Alès • Scène nationale Le Cratère
Première Française
-
4 au 12 novembre 2021 Paris • Chaillot - Théâtre national de la Danse
Musique
-
Igor Stravinski 2
Chorégraphie
-
Thierry Malandain
Costumes
-
Jorge Gallardo
Lumières
-
François Menou
Réalisation costumes
-
Véronique Murat, Charlotte Margnoux
Coproducteurs
-
Donostia Kultura - Victoria Eugenia Antzokia -Donostia / San Sebastián (Espagne) – Ballet T, Chaillot-Théâtre national de la Danse – Paris, Théâtre des Salins, Scène nationale – Martigues, Le Cratère – Scène nationale Alès, Opéra de Reims, La Rampe – Scène conventionnée Echirolles, Opéra de Saint Etienne, CCN Malandain Ballet Biarritz
Partenaires
-
Théâtre Olympia d’Arcachon, Le Parvis - Scène nationale de Tarbes Pyrénées, Théâtre de Saint Quentin-en-Yvelines - Scène nationale, Festival de Danse Cannes - Côte d’Azur France
Ballet
-
pour 22 danseurs
Durée
-
30 minutes
Dossier de présentation
Asmo oharra
Michel Fokine koreografoak Igor Stravinskiren musikan oinarritua sortu zuen ipuin dantzatua, Suzko txoria 1910eko ekainaren 25ean sortu zen Pariseko Operan, Serge Diaghileven Ballet Errusiarrentzat. “Ivan Tsarevitchek, egun batean, txori liluragarri bat ikusi du, gorputza urre eta suzkoa duena; bere atzetik abiatu da eta ezin izan badu harrapatu ere, luma dirdiratsu bat kendu dio behintzat”. Honela hasten da Errusiako ipuin herrikoietan inspiratuta dagoen libretoa. Baina ez da hori marraztuko dugun txoriaren erretratua, ezta 1945eko orkestra- suitearen inguruko eztabaidaren ondoren George Balanchinek 1949. urtean New York Hiriko Balletarentzat egin zuen hori ere. Bere balletaren hiru suite (1910, 1919 eta 1945) idatzi zituen Stravinskik eta ondokoa esan zuen gai honen inguruan: “Balanchinek Suzko txoriaren 1945eko orkestra-suitearentzat egin zuen koreografia nahiago dut nik, Fokinen balleta eta musika baino: ballet osoaren musika luzeegia da eta bere kalitateak gorabeherak ditu”(1).
Balanchinek bezala, 1945eko orkestra-suitea erabili dugu duk, Maurice Béjarten eskutik Rhingo Balletean 1979. urtean dantzatu ahal izan nuen bertsioa, 1970ean Parisko Operak egin zuena eta 1919ko bertsio motzagoa oinarri dituena. Itxaropena daraman txoria edo gudalariak gerrara gidatzen dituen ikur iraultzailea, Béjartek ondokoa idatzi zuen bere hitzaurrean: “Stravinski, musikari errusiarra, Stravinski musikari iraultzailea. [...] Suzko txoria bere errautsetatik birsortu den fenixa da. Poeta, iraultzailea bezala, suzko txori bat da”(2). Gure aldetik, txoriek zeruaren eta lurraren arteko lotura irudikatzen dutela gogoratuko dugu. Berriz sortu ahal izateko bere gorputza deskonposatzen duen fenixak, kristauen erlijioan, arimaren hilezkortasuna eta Kristoren pizkundea irudikatzen du. Bestetik, partiturari buruzko bere iruzkinean ondokoa adierazi zuen Reynaldo Hahn musikagileak, 1910. urtean: “ufako oso garbia, oso indartsua, eta goialdetik datorrena”(3). Horrenbestez, Suzko txoria argia daraman, gizakiei itxaropena eta kontsolamendua ematen dien izakia egiteko tentazioa dago, Asisko Frantzisko santuaren
antzera (zeinak bere anai txoriekin hitz egiten baitzuen, distira handiko txori ederrekin zein txolarre xumeekin).
Thierry Malandain, 2021eko otsaila
(1) Memories and Commentaries de Igor Stravinski, Robert Craft 1959, 33. orr.
(2) Maurice Béjart, 1970
(3) Le Journal, 1910eko ekainaren 27a
Médias
Thierry Malandain en donne aujourd’hui sa version. Un enchantement. (...) Le folklore russe n’est plus de mise, on est ici dans l’élévation de l’âme.Les Echos, Philippe Noisette • 14 septembre 2021
Thierry Malandain (...) a choisi pour cette nouvelle chorégraphie de L’Oiseau de feu la suite de concert de 1945, celle même choisi par George Balanchine à qui il rend clairement hommage dans cette chorégraphie néoclassique épurée, extrêmement élégante dans des costumes lumineux de Jorge GallardoConcertonet.com, Olivier Brunel • 14 septembre 2021
Malandain et Harriague, flamboyants chacun à leur manière» (...) Le premier, tout en délicatesse et en fi nesse, le second d’une énergie débordante doté d’un sens théâtral de la mise en scène : ils ont en commun l’intelligence des corps et de la dramaturgie.Sud Ouest, Céline Musseau • 14 septembre 2021